از سال86 تاکنون، این اولین صعود بزرگ قیمت مسکن در پایتخت محسوب می‌شود. قیمت مسکن بعد از رشد 86 درصدی در سال86، در طول سال‌های اخیر از حداکثر 30 درصد تجاوز نکرد و شاید همین آرامش نسبی 4ساله باعث شد خریداران مسکن در سال91 اوج‌گیری قیمت را آنچنان احساس نکنند.
مسوولان بازار ملک اواخر سال گذشته و در غیاب آمار رسمی، با خوش‌بینی به شرایط، رشد قیمت را در حد و حدود نرخ تورم، مطرح می‌کردند اما حالا مرکز آمار تایید می‌کند که فاصله‌ای که اوایل سال91 در تهران بین نرخ رشد قیمت مسکن و نرخ تورم به وجود آمده بود، در اواخر سال بیشتر شده و عملا به جدایی کامل مسیر قیمت ملک از جاده تورم منجر شده است.
میانگین قیمت واحدهای مسکونی در شهر تهران از متری 2/5 میلیون تومان در ابتدای سال91 به متری 3 میلیون و 282 هزار تومان در فصل پاییز رسیده است و نرخ رشد نقطه‌به‌نقطه قیمت مسکن در تهران نیز از 31 درصد در بهار91 (نسبت به بهار90) به مرز 53 درصد در پاییز 91 (نسبت به پاییز90) نزدیک شده است.
در همین مدت نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه از 22/4 درصد در بهار به 27/4 درصد در پاییز تبدیل شده که به این ترتیب فاصله بین منحنی رشد قیمت مسکن و منحنی تورم از 6درصد در ابتدای سال91 به حدود 16 درصد در پاییز افزایش پیدا کرده است.
فاصله موجود بیانگر این نکته است که ارزش واقعی دارایی‌های ملکی در تهران بعد از چند سال کاهش، در حال افزایش است و شاید به همین خاطر است که در نیمه‌دوم سال گذشته، بخشی از معاملات خرید مسکن در تهران جنبه سرمایه‌گذاری –به تعبیر دولتی‌ها جنبه سوداگری- به خود گرفت.
با این حال، در امان بودن قیمت مسکن از رشد شدیدتر را باید مدیون مسابقه‌‌ای بود که سال گذشته بین قیمت سکه و دلار برپا شد، به طوری که بخش زیادی از نقدینگی‌های مردم سرگرم این مسابقه شد!
چنانچه نرخ رشد قیمت مسکن در سه فصل اول سال91 را با نرخ تورم سالانه منتهی به هر فصل، مورد مقایسه قرار دهیم، فاصله موجود بیشتر خود را نشان می‌دهد.
به عنوان مثال، نرخ تورم یکسال منتهی به پایان پاییز سال گذشته 27/4 درصد بوده است، در حالی که در پاییز قیمت مسکن تقریبا دو برابر این نرخ، افزایش یافت.
